آلت تناسلی دفن شده یا مخفی عارضه‌ای است که جنس مذکر را درگیر می‌کند. در این حالت آلت تناسلی اندازه طبیعی دارد، اما زیر پوست شکم، ران یا اسکروتوم (کیسه بیضه) دفن شده‌است. بدنه و سر آلت در اکثر موارد آلت مخفی اصلاً دیده نمی‌شود. آلت دفن شده عموماً مشکل زیبایی محسوب میشود و بیماری به حساب نمی‌آید، هرچند فرد را دچار ناراحتی‌ها و آسیب‌های روانی می‌کند.
اگر بدنه آلت زیر سطح پوست شرمگاهی دفن شده باشد و بخشی از آلت یا تمام آن به دلیل چاقی یا ختنه نامناسب دیده نشود، آلت مخفی یا دفن شده ایجاد میشود آلت دفن شده واقعی یک ناهنجاری مادرزادی نادر استکه در آن لایه چربی بسیار بزرگ روی ناحیه شرمگاهی و بافت متراکمی که آلت تناسلی را دربرمی‌گیرد و جمع می‌کند وجود دارد.. پوست آلت روی بدنه آن را می‌پوشاند و مانند پوست اضافه‌ای به نظر می‌آید که روی سر آلت و بدنه را پوشانده است.
آلت دفن شده به سه گروه عمده تقسیم بندی میشود:
- مخفی (قبل از ختنه)
- گیر افتاده (وجود جای زخم بافت همبند پس از ختنه)
- دفن شده (ناشی از چاقی)
آلت دفن شده علل مختلفی دارد. آلت دفن شده یا مخفی ممکن است مادرزادی یا اکتسابی باشد. این ناهنجاری بیشتر در میان نوزادان و شیرخواران دیده میشود.
شایع‌ترین علل آلت مخفی عبارت است از:
- ناهنجاری‌های مادرزادی
- چاقی شدید
- جمع شدن مایع در کیسه بیضه(هیدروسل شدید)
در سن کودکی یا نوزادی اگر با فرم شدید آلت مخفی مواجه باشیم بهتر است از انجام ختنه اجتناب شود .در انواع با شدت کمتر انجام ختنه با احتیاطات لازم بلامانع است ولی نیاز به مراقبتهای بیشتر و دقیقتری خواهد داشت که از چسبندگی بافت آلت به بافتهای زیرین پیشگیری شود.
نوزادان اگر در سنین پایین ختنه نشوند معمولا در اثر تغذیه و افزایش وزن و افزایش چربی ناحیه شرمگاهی درجاتی از آلت دفن شده را پیدا خواهند کرد که عمل ختنه آنها را تحت تاثیر قرار خواهد داد. و یکی از دلایل توصیه به انجام ختنه در اوایل سنین نوزادی و شیرخواری همین علت است.
